Dalsza możliwość zwrotu opłat drogowych w Niemczech. Przedawnienie roszczeń za rok 2018 do końca 2021

Wyrokiem z dnia 30 listopada 2021 r. Wyższy Sąd Administracyjny w Münster rozstrzygnął sprawę wysokości myta w RFN. Postępowanie to obejmowało również decyzję ETS, kto rozstrzygnął w październiku 2020 r. że wyliczenie policji drogowej w ramach kalkulacji wysokości myta jest błędne. Chodziło o to że opłaty drogowe mają stanowić ekwiwalent budowy i eksploatacji dróg . Orzeczono że opłaty te są zawyżone. W konsekwencji administracja niemiecka zwróciła do polskich skarżących EUR 424.

W ww. wyroku Sąd Administracyjny ustalił, że władze niemieckie błędnie wyceniły wartości działek pod autostradami i drogami krajowymi. W konsekwencji zarządzono zwrot powodowi EUR 565, co jest równoznaczne z drugą procesowa porażką Ministerstwa Infrastruktury w Berlinie. Sprawa jeszcze nie jest co prawda prawomocna, ale otwiera drogę do dalej idących wniosków po stronie użytkowników dróg.

Oznacza to możliwość uzyskania zwrotu dalszej części myta za lata 2018-2021. Jednak z końcem roku 2021 żądanie o zwrot opłat za 2018 r. będzie przedawnione. Żeby temu zapobiec należy złożyć wniosek o zwrot opłaty za rok 2018 przed końcem 2021 roku.
Pomocy prawnej w tej sprawie udziela nasz partner w Niemczech :

mec. Christoph Grzimek LL.M. z Grzimek, Wegelein & Partner
Rechtsanwälte · Fachanwälte für Transport- und Speditionsrecht

T. +49(0)30 31518899-2
F. +49(0)30 31518899-9
M. DE +49(0)171 3840132
M. PL +48 72 888 4 333
www.gwp.berlin
email : info@grzimek-wegelein.de

Mec. Grzimek mówi po polsku.

Ważenie pojazdów na drodze tylko połączonymi wagami typu SAW.

Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 15 listopada 2018 r. w sprawie o sygn. akt II GSK 3652/16 wydał dość interesujący wyrok w sprawie dokonywania ważenia pojazdów ciężarów przez przy użyciu nie połączonych ze sobą dwóch wag SAW przez organy Inspekcji Drogowej. W wyroku tym wskazano na niedopuszczalność stwierdzania nacisków osi na drogę poprzez sumowanie pomiarów dokonanych nie połączonymi wagami. Wycofano się zatem z aprobowania dotąd przez orzecznictwo dokonywania pomiarów wagami nie połączonymi. W załączeniu w pliku pdf. wyrok NSA.

Wyrok w sprawie tzw. postojowego w razie opóźnienia załadunku pojazdu

Konieczność oczekiwania na załadunek lub rozładunek to najczęstsza przyczyną konfliktu między przewoźnikiem a spedytorem. Ten pierwszy zainteresowany jest jak najszybszym rozpoczęciem przewozu  lub zwolnieniem pojazdu po dotarciu do miejsca przeznaczenia, ze względu na kolejne zlecenia i koszty pracy kierowcy oraz zestawu. Spedytor przy tym ma zazwyczaj ograniczony wpływ na zachowanie załadowcy lub odbiorcy przesyłki. W takiej sytuacji przewoźnik pozwał o zapłatę swojego zleceniodawcę. Ostatecznie zdecydowały zapisy zlecenia przewozowego , które przewidywały okresy postojowego wolne od opłat. Sąd Rejonowy w Nowym Sączu w znaczącej cześci przyznał rację spedytorowi.  Zwrócono przy tym uwagę,  że przewoźnik nie skorzystał z prawa do odstąpienia od umowy, do czego był uprawniony i nie mógł formułować roszczeń odszkodowawczych do spedycji. Poniżej w formacie pdf.  przedstawiam skan wyroku. Zachęcam do lektury. Uzasadninie jest krótkie, treściwe i napisane zrozumiałym językiem.

wyrok w sprawie wynagrodzenia postojowego

Podważenie treści listu przewozowego – wyrok Sądu Rejonowego dla ms.t. Warszawy z 8 marca 2017 r.

Sprawa dotyczyła próby obciążenia kosztami przewozu osoby, która wydała towar firmie kurierskiej i nie była z nią związana umową przewozu. Firma kurierska  wykonała umowę przewozu na zlecenie innego podmiotu. Niemożność uzyskania należności od zleceniodawcy  za przewóz spwodowały skierowanie roszczenia o zapłatę do podmiotu, który wydał towar i podpisał list przewozowy w rubryce przeznaczonej dla nadawcy. Powód – firma kurierska powoływała się na treść listu przewozowego, który był podpisywany na prędce przez wydającego towar przedsiębiorcę, a także na własne regulaminy, ktorych nigdy nie przedsatwiła pozwanej.  Wyrok z jednej strony pokazuje, że można podważyć treśc listu przewozowego, z drugiej jednak uświadamia ryzyka jakie niesie nieprawidłowe dokumentowanie przewozu.

Zapraszam do zapoznania się z  uzasadniem poniżej plik .pdf

wyrok umowa kurierska

Elektroniczny list przewozowy a obowiązki wynikające z VAT

Polska nie jest stroną protokołu dodatkowego Konwencji CMR o elektronicznym liście przewozowym, jednak coraz więcej krajów europejskich przystępuje do tego protokołu, jest wśród nich Holandia. Wobec powyższego  podatnik zadał pytanie organowi podatkowemu czy w związku z planowaną zmianą sposobu przechowywania dokumentów CMR, przechowując dokumenty CMR w formie elektronicznej na serwerze w Holandii, będzie postępować prawidłowo w świetle obowiązujących przepisów, tj. art. 112 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług? Indywidualna interpretacja była pozytywna, zresztą tak jak dwie poprzednie wydawane w sprawie z 2011 i 2014 roku.

Continue reading

Odszkodowanie za niedotrzymanie terminu załadunku pojazdu.

wagaZdarza się że po przyjęciu zlecenia przewozowego pojawiają się trudności z załadunkiem przesyłki. Zbyt długie oczekiwanie na załadunek może dezorganizować pracę przedsiębiorstwa transportowego i narażać je na straty. W razie naruszenia ustalonego w zleceniu terminu załadunku przesyłki  istnieje mozliwość odstąpienia przez przewoźnika od umowy przewozu. Powinno być to jednak poprzedzone wyznaczeniem przez przewoźnika rozsądnego terminu na wykonanie zobowiązania przez zleceniodawcę (spedytora). Nie dochowanie tego terminu pozwala na odstąpienie przewoźnikowi od umowy przewozu i żądanie zapłaty odszkodawania (kosztu dojazdu i pracy kierowcy, a także utraconych korzyści np. utraconego, wskutek naruszenia terminu załadunku innego zlecenia). Przykładem jest załączony wyrok Sądu Rejonowego dla Krakowa – Śródmieścia.

wyrok-sr-krakow

Ustawa MACRON w pytaniach i odpowiedziach

Poniżej prRFzedstawiamu nasze pytania w sprawie ustawy MACRON, oraz uzyskane odpowiedzi ze strony współpracującej  z naszą kancelarią mec. Martą Bledniak z francuskiej kancelarii prawnej, ktora zajmuje się reprezentacją polskich pracodawców delegujących pracowników do świadczenia pracy na terenie Francji. Sprawa ustawy MACRON jest tematem niezwykle gorącym. Z czasem wiedza co do stosowania tej ustawy przez władze francuskie będzie się poszerzać, tym bardziej, że praktyka ma znaczenie pierwszorzędne we francuskich realiach  (plik pdf. do otworzenia / pobrania)

Pytania i odpowiedzi MACRON

decl detachement

Zabezpieczenie finansowe przy licencji i zezwoleniu na przewóz osób

cropped-ID-10077991.jpgW przypadku gdy przedsiębiorca wykonuje transport drogowy osób pojazdami od 7 do 9 osób, wówczas zgodnie z art. 5b ust.1 lit 2) jest zobowiązany do uzyskania stosownej licencji. Wymóg taki wynika wyłącznie z prawa krajowego. Prawo wspólnotowe uzyskiwania takich licencji nie przewiduje. Jednakże gdy przedsiębiorca chce wykonywać zarobkowe przewozy osób pojazdami konstrukcyjnie przystosowany do przewozu więcej niż 9 osób, to wówczas powinien wystąpić do starosty o wnioskiem o wydanie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, niezależnie od posiadanej licencji. Wymaga tego z art. 5 ust.1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowego i art. 11 ust.1 i art. 2 pkt 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009. W obu przypadkach wymagane jest udowodnienie, że ma się odpowiednią sytuację finansową (9000 euro na pierwszy pojazd i 5000 euro na każdy następny). Jeżeli wcześniej posiadaliśmy licencję na „małe pojazdy”, to wniosek o wydanie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego na pojazdy „duże” zazwyczaj składać będziemy u tego samego starosty. Pojawi się wówczas pytanie, czy dokumenty potwierdzające sytuację finansową przy ubieganiu o się o licencję mogą być wykorzystane gdy jednocześnie będziemy wykonywać przewozy objęte zezwoleniem. Innymi słowy czy każde uprawnienie wymaga autonomicznego, odrębnego zabezpieczenia finansowego. Continue reading

Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego otwiera drogę do żądania zmniejszenia kar pieniężnych w transporcie

lawJak przewidywaliśmy dziś 23 lipca 2013 r. na rozprawie Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność z Konstytucją RP art. 10 ustawy z dnia 16 września 2011 roku o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw. Zgodnie z tym przepisem w postępowaniach administracyjnych o nałożenie kar pieniężnych wszczętych, a nie zakończonych przed wejściem tej ustawy w życie, należało stosować przepisy tej nowej ustawy. Nowelizacja obowiązywała od 1 stycznia 2012 r. w niektórych przypadkach wprowadzała surowsze kary za naruszenia w transporcie drogowym, które przed wejściem jej w życie zagrożone były karami niższymi. Prowadziło to do sytuacji, że przedsiębiorca, którzy dopuścił się naruszenia ustawy przed dniem 1 stycznia 2012 r. był karany wyższą karą tylko dlatego, że organy administracji wydawały decyzję po tej dacie. Trybunał stwierdził, że tak sformułowany przepis narusza zasadę praworządności (art. 2 Konstytucji RP).
Po orzeczeniu Trybunału przedsiębiorcy, którzy znajdują się w takich sytuacjach będą mogli żądać zmniejszenia nałożonych na nich kar. W tym celu konieczne jest złożenie wniosku o wznowienie postępowania administracyjnego w terminie 1 miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia. Orzeczenie wejdzie w życie z chwilą z chwilą opublikowania go w Dzienniku Ustaw.