Ubezpieczyciel musi wypłacić odszkodowanie nawet gdy przewoźnik nie wykaże pokrycia szkody.

wagaW sporach sądowych  z polisy OCP niektóre zakłady ubezpieczeń zwalczają roszczenia przewoźników wskazując, że warunkiem dochodzenia roszczeń przez przewoźnika jest efektywne pokrycie przez niego szkody, np. poprzez dokonanie przez uprawnionego do odszkodowania skutecznego potrącenia wartości szkody z należnosciami przewoźnika. A nawet w razie takiego potrącenia , kwestionuje się jego ważność odwołując się do instycji „uprawnionego” do odszkodowania, w rozumieniu Konwencji CMR, wytykając, że jakkolwiek do potrącenia doszło , to jednak dokonał go nieuprawniony podmiot. Z podobną sytuacją mieliśmy do czynienia w sprawie, która toczyła się przed Sądem Okręgowym w Warszawie za sygn. akt XVI GC 1855/13.  W wyroku z dnia 24 listopada 2015 r. Sąd uznał, że okoliczność ta jest bez znaczenia dla roszczeń przewoźnika z polisy OCP. Stanowisko to poprawia procesową sytuację przewoźników w sporze z ubezpieczycielami.  Continue reading

Zakończenie przewozu w razie odmowy odbioru ładunku

ID-10032711Zdarza się że odbiorca odmawia przyjęcia ładunku od przewoźnika w trakcie przewozu miedzynarodowego. Sytuacja taka określana jest w Konwencji CMR jako przeszkoda w wydaniu ładunku. Zgodnie z art. 15 ust.1 Konwencji CMR w takiej sytuacji przewoźnik powinien zażądać instrukcji od nadawcy. Co istotne w takiej sytuacji nadawca ma prawo rozporzadzać przesyłką, np. wskazać inne miejsce dostawy niż w liście przewozowym CMR,  bez obowiązku przedstawiania pierwszego egzemplarza listu przewozowego.  Zazwyczaj jednak, w razie odmowy przyjęcia ładunku współpraca pomiędzy przewoźnikiem a nadawcą (spedytorem) napotyka trudności. Wynika to ze sprzeczności interesów. Spedytor chce uzyskać czas na wyjaśnienie przyczyn przeszkody w odbiorze ładunku i gra na przeciągnięcie terminu wydania przesyłki. Przewoźnik natomiast zazwyczaj jest zainteresowany szybkim zakończeniem przewozu, ze względu na kolejne przyjęte zlecenia. Jakkolwiek strony umowy przewozu mają ogólny obowiązek współdziałania przy wykonywaniu zobowiązania,  to jednak w Konwnecji CMR wytyczono granice takiego współdziałania. Continue reading

Wydanie ładunku w świetle Konwencji CMR

ID-100140210Wydanie ładunku przez przewoźnika jest jedną z najistotniejszych czynności w ramach zawartej umowy przewozu międzynarodowego. Prawidłowe dokonanie tej czynności, a w szczególności wydanie ładunku właściwej osobie decyduje o bezpieczeństwie prawnym przewoźnika. Pomyłka może drogo kosztować. Jeśli bowiem przewoźnik wyda ładunek osobie nieuprawnionej w rozumieniu Konwencji CMR i ładunek ten ostatecznie zaginie, nie docierając do wskazanego w liście przewozowym odbiorcy, to ubezpieczyciel zazwyczaj odmawia pokrycia straty (powołując się na jedną z typowych klauzul ogólnych warunków umowy ubezpieczenia OCP) i w konsekwencji przewoźnik sam ponosi odpowiedzialność za szkodę całym swoim majątkiem. Co więcej, wysokość odszkodowania za utratę ładunku w tej sytuacji nie jest ograniczona na mocy art. 23 ust.3 Konwencji CMR, tj. do równowartości 8,33 SDR za kilogram brakującej wagi brutto. W razie wydania ładunku nieuprawnionemu odpowiedzialność jest pełna i stanowi równowartość rzeczywistej wartości ładunku wydanego niewłaściwej osobie. Wydanie ładunku nieuprawnionemu oznacza zatem konieczność osobistego poniesienia całkowitego ciężaru szkody w jej rzeczywistym rozmiarze, tj. według realnej wartości całego utraconego towaru i to zazwyczaj w sytuacji braku ochrony ubezpieczyciela. Dla wielu przewoźników sytuacja taka może oznaczać poważne trudności majątkowe, szczególnie przy przewozie wartościowych ładunków takich jak elektronika, czy wysoko przetworzone środki higieny. Żeby uniknąć tych trudności trzeba wiedzieć kto jest uprawniony do odbioru ładunku, szczególnie w sytuacji gdy zmiana odbiorcy następuje w trakcie przewozu lub określana jest odmiennie niż w liście przewozowym przez uczestników operacji przewozowej. Continue reading