Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie w sprawie nieważności kar umownych

wagaSąd Okręgowy w Warszawie potwierdził nieważność kary umownej w zleceniu przewozowym, w sytuacji gdy nie została ona określona w taki sposób, że już w chwili zawierania umowy przewoźnik znał jej wysokości. Karę określono posługując się zapisem  „do 100% frachtu”. Sądy obu instancji uznały, że taka treść  zapisu sprzeczna jest z art. 483 par 1.  kodeksu cywilnego, który wymaga ażeby kara umowna była ściśle określona już w chwili zawierania umowy. Stanowisko Sądu odpowiada zapatrywaniom prezentowanym w literaturze.  Spór nie dotyczył dużej kwoty, chodziło o zasadę. Jak można przewidywać pozwana spółka w swoich wzorach powszechnie stosowała taki zapis, stąd jej zaangażowanie w proces, w sumie o niewielką kwotę. Zanim więc uznamy roszczenia o zapłatę kary umownej warto dokładnie przeczytać tekst zlecenia. Natomiast formułując treść zapisu należy go dokonywać w taki sposób ażeby wysokość kary umownej była zgodna z art. 483 kodeksu cywilnego. Kary umowne to jedno z podstawowych zabezpieczeń wykonania zobowiązania w umowach przewozu.

Poniżej plik pdf. z treścią uzasadnienia.

wyrok SO Warszawa kara umowna

Nieważność kary umownej określonej „widełkowo”

wagaKary umowne powszechnie występują w zleceniach przewozowych. Co prawda mają one na celu zabezpieczenie należytego wykonania przewozum często jednak są pretekstem do „obcinania” frachtów za drobne, gospodarczo nieistotne naruszania. Kary te, ażeby wywoływały skutki prawnej,  powinny być jednak określone w taki sposób, ażeby już w chwili zawierania umowy było wiadome w jakiej wysokości  je zastrzeżono , na wypadek nienależytego wykonanie zobowiązania niepienięznego, np. za niepodstawienie pojazdu do załadunku, nieprzesłanie na czas dokumentów przewozowych spedycji etc. Określenie kary umownej w sposób „widełkowy” np.  w kwocie „do wysokości 100 %  frachtu” jest nieważne, bowiem narusza art. 483 § 1 kodeksu cywilnego.  Z przepisu tego wynika bowiem, że kara powinna być „określona” juz w chwili zawierania umowy, a nie później, według uznania uprawnionego.

Continue reading

Trybunał Konstytucyjny akceptuje nakładanie wielu kar za jedno naruszenie

atom21 października 2015 r. w sprawie o sygn. akt P 32/12 Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie rozpoznał pytanie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 2012 roku dotyczące konstytucyjności karania więcej niż jedną sankcją za ten sam czyn tego samego podmiotu. Sprawa dotyczyła przepisów ustawy Kodeksu Karnego Skarbowego (KKS) oraz ustawy o o grach hazardowych. Trybunał uznał, że zgodne z Konstytucją RP jest nakładanie więcej niż jednej sankcji na ten sam podmiot za ten sam czyn. Orzeczenie to, jakkolwiek wydaje się odległe od materii ustawy o transporcie drogowym, ma jednak z nią związek, w kontekście przepisów o karach pieniężnych i grzywnach. Continue reading