Niedpuszczalność naliczania podwójnych kar umownych – wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie

Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2016 r. Sąd w części unzał powództwo przewoźnika, który zawarł stałą umowę o współpracy w zakresie wykonywania przewozów drogowych. Umowa zawierała kary umowne w wysokości połowy frachtu za nietermionowe dostarczanie dokuemntów przewozowych , przy yczym terminy te były bardzo krótkie. Ponadto przewidziano karę umowną za rozwiązanie kontraktu przez zlecenidoawcę oraz niewykonanie zleceń. Przewoźnik dążył do szybkiego rozwiązania kontaktu z powodu opóźnień w płatnościach. Zaprzestał współpracy wypowiadając umowę. Zleceniodawca nie uznał tego wypowiedzenia i sam wypowiedział umowę przewoźnikowi, naliczając kary umowne, które pochłonęły cały zarobek przwoźnika. Sąd uznał tylko część kar umownych za uzasadnione, co pozwoliło na odzyskanie istotnej części frachtów przez przewoźnika. Uznał Sąd Okregowy w Warszawie, że nie można naliczać kary umownej za nieterminowe dostarczenie listów przewozych i jednocześnie za rozwiązanie umowy. Podwójne liczenie kar umownych za to samo naruszenie jest w ocenie sądu nadużyciem prawa. Wyrok przydatny w relacjach ze spedytorami zabezpieczającymi współpracę z przewoźnikami karami umownymi w stałych kontraktach. Tekst wyroku poniżej w pdf. (istotne wywody pogrubiono)

wyrok SO W-wa podwójne naliczanie kar umownych